 |
Uitreiking Standaard
Regiment Huzaren Prinses Catharina-Amalia
Bron: VOC 3-2025
Kolonel Jeroen Teunissen
Op woensdag 18 juni 2025, exact 210 jaar na de slag bij Waterloo, ontving het Regiment Huzaren Prinses Catharina-Amalia zijn nieuwe standaard uit handen van Zijne Majesteit de Koning. Extra bijzonder was dat ook onze naamgeefster, Hare Koninklijke Hoogheid de Prinses van Oranje, hierbij aanwezig was. Dit ondanks het feit dat ze de week ervoor haar arm had gebroken bij het paardrijden. Het werd een memorabele dag.
Structuur
Voor de ceremonie waren lang van tevoren diverse data en locaties overwogen en voorgelegd aan het Paleis. Dat gaf te kennen dat de koning op 18 juni beschikbaar was. Een vanwege de historische betekenis voor de cavalerie perfecte datum dus. Dat werd gekozen voor de Bernhardkazerne, was voor ons tankregiment ook heel logisch. In 1938 was deze kazerne immers gebouwd om het 2e Eskadron Pantserwagens te huisvesten. Die voorloper van de tank was indertijd een geheel nieuw wapen binnen het toenmaige Veldleger. De pantserwagen was aangeschaft vanwege de toenemende dreiging van een oorlog. Een parallel met de huidige tijd laat zich eenvoudig trekken.
Ontvangst
De middag ving aan met een receptie van de gasten, waarbij de koning en de prinses werden ontvangen in het Museum Nederlandse Cavalerie. Zij werden daar onder anderen opgewacht door de Commissaris van de Koning in de provincie Utrecht, de loco-burgemeester van Amersfoort, de Commandant der Strijdkrachten en de Commandant Landstrijdkrachten. De expositieruimte op de begane grond van het museum was met veel allure aangepast voor de ontvangst.
Onder de genodigden de Commissaris van de Koning in de provincie Utrecht, de loco-burgemeester van Amersfoort, de Commandant der Strijdkrachten en de Commandant Landstrijdkrachten.
Bij aankomst gaf de koning er meteen enthousiast blijk van dat het voor hem voelde als thuiskomen, omdat hij op deze kazerne heeft leren paardrijden. Ook de prinses was goed gemutst, ondanks het feit dat ze nog veel last zal hebben gehad van de recente operatie aan haar breuk. Een foto van de koning die indertijd als kroonprins het museum al eens had bezocht, werd al snel door hen op de expositie gespot.
Op de paradeplaats stonden intussen eenheden van het tankregiment met drie Leopard 2-A6 gevechtstanks, een Fennek van het Regiment Huzaren van Boreel, de artillerie met een Panzerhaubitze 2000 en de infanterie met een CV90 al enige tijd opgesteld voor de ceremonie. Dit om de verbonden wapens in het gevechtsveld tot uiting te brengen. Uiteraard was ons eigen tankregiment in al zijn geledingen prominent vertegenwoordigd met de Fanfare Bereden Wapens, het Nederlandse eskadron van Panzerbataillon 414 en het Cavalerie-Ere Escorte. Als bijzonderheid was er een standaardgroep te paard die de standaarden van de stamregimenten voerde en een standaardwacht te voet voor de nieuwe standaard. Alles stond onder leiding van de paradecommandant luitenant-kolonel Rutger Poelakker.
Na aankomst van het koninklijk cortège met de koning, de Prinses van Oranje, de Chef Militair Huis, een adjudant en de regimentscommandant, kon de plechigheid aanvangen met de inspectie van de troepen door de koning.
In de bereden standaardwacht traden de standaarden van de drie stamregimenten uit, om vervolgens aan de koning te worden teruggegeven.
Afscheid van de oude standaarden
Daarna werden de standaarden van onze stamregimenten Huzaren van Sytzama, Huzaren Prins Alexander en Huzaren Prins van Oranje op anciënniteit van deze regimenten ingenomen door de koning. Saillant detail was dat elk van de drie dragers van deze oude standaarden in de standaardgroep te paard, zelf ooit op de standaard die hij meevoerde is beëdigd. Na het voor het laatst spelen van de desbetreffende regimentsmars, overhandigde de regimentscommandant de oude standaarden stuk voor stuk aan de koning. De Chef Militair Huis droeg deze vervolgens over aan een adjudant van elk regiment, die ‘zijn’ standaard ten slotte te ruste legde op speciaal daartoe opgestelde pauken met ceremoniële paukenkleden.
De ingeleverde standaarden van de drie stamregimenten werden te ruste gelegd op de ceremoniële paukenkleden.
Uitreiking nieuwe standaard
Na dit indrukwekkende eerste deel van de ceremonie, werd er aangevangen met het uitreiken van de nieuwe standaard. Hiervoor was de prinses naast haar vader gaan staan. De koning droeg de regimentscommandant op goed voor de standaard te zorgen, niet in de laatste plaats vanwege de speciale connectie met de Prinses van Oranje. Na de plechtige belofte dat zeker te zullen doen werd de standaard overhandigd, en bedankte de regimentscommandant de koning en prinses namens het gehele regiment.
Koning Willem-Alexander overhandigt de Standaard aan Regimentscommandant kolonel Jeroen Teunissen.
Na deze heugelijke overdracht werd de regimentsmars van het Regiment Huzaren Prinses Catharina-Amalia ten gehore gebracht. Voor vele oud-tankers op de tribune zal dit de eerste keer zijn geweest dat zij die hoorden. De koning vervolgde met een indrukwekkende toespraak aan het regiment, waarin hij zowel de oud-tankers als de huidige in het hart wist te raken. Tot slot werd de standaard overgedragen aan regimentsadjudant Jack van Nieuwkasteel, maar niet voordat ook hij plechtig aan de regimentscommandant had beloofd er goed voor te zullen zorgen.
Toespraak Koning Willem Alexander
Luitenant-generaal Swillens, kolonel Teunissen, mannen en vrouwen van het Regiment Huzaren Prinses Catharina-Amalia,
Met trots ben ik vandaag in uw midden, samen met mijn oudste dochter, de Prinses van Oranje, als uiting van onze verbondenheid met u. Het is niet de eerste keer dat wij die verbondenheid markeren. Ook niet voor mijn dochter die tijdens haar kennismakingsbezoeken met de krijgsmacht al eerder militairen uit uw gelederen sprak en een indruk kreeg van de praktijk van uw werk.
Vandaag zijn wij opnieuw bij elkaar, voor deze bijzondere ceremonie. Een bijeenkomst met een grote gevoelswaarde. Zojuist heb ik de standaarden van drie Regimenten ingenomen. Alle drie stonden ze voor een militaire traditie van meer dan tweehonderd jaar. Een geschiedenis die teruggaat tot de vroegste jaren van ons Koninkrijk. Tot Quatre-Bras en tot Waterloo – vandaag exact 210 jaar geleden. Militairen van deze regimenten vochten voor ons in de meidagen van 1940.
Ze stonden paraat voor onze veiligheid in de Koude Oorlog. Ze namen ver van huis deel aan vredesmissies in voormalig Joegoslavië, Irak en Afghanistan.
Als je dan ziet dat jouw standaard wordt ingenomen, dan doet dat je wat. Want huzaar ben je met je hart. Vandaag mag die emotie er zijn. En tegelijkertijd is dit ook een feestelijk moment. Want al die regimentstradities, al die wapenfeiten, verhalen, herinneringen en gevoelens van kameraadschap, zijn nu samengebracht onder een nieuwe standaard. Een standaard die de lijn van het verleden dóórtrekt naar de toekomst. De standaard van het Regiment Huzaren Prinses Catharina-Amalia.
Onder deze standaard zal de cavalerie een belangrijke nieuwe impuls krijgen. Want binnen enkele jaren zal de Koninklijke Landmacht wederom kunnen beschikken over eigen gevechtstanks.
U krijgt uw ijzeren vuist terug.
Ik weet dat het bij velen van u hard aan kwam toen in 2011 het besluit viel om afscheid te nemen van de tank – ‘de koning van het slagveld’. Dankzij de hechte samenwerking met onze Duitse partners, bleef dit wapensysteem gelukkig wel beschikbaar en bleven kostbare kennis en ervaring behouden.
Maar een eigen tankbataljon binnen de Duits-Nederlandse samenwerking; dát bleef toch de droom van velen. Die droom komt uit.
En nieuw materieel vraagt om nieuw personeel. Om ‘jong haar’. Ook daarin zal de komende tijd worden voorzien. Op uw schouders rust de verantwoordelijkheid om deze heropbouw tot een succes te maken. Ik heb daarin het volste vertrouwen. U bent fantastisch op elkaar ingespeeld. Een hecht team, tot het uiterste gemotiveerd. Onderluiks en bovenluiks.
An dieser Stelle möchte ich auch meine große Wertschätzung für unsere deutschen Partner und Freunde zum Ausdruck bringen. Unsere Streitkräfte arbeiten immer enger zusammen. Wir verstehen uns gut, wir vertrauen einander, und wir ergänzen uns perfekt. Das Panzerbataillon 414 ist ein Musterbeispiel für unsere Verflechtung und unsere Verbundenheit. Deutschland und die Niederlande sind wehrhaft und wendig, vereint unter demselben Geschützturm.
In deze tijd van toenemende dreiging in Europa en de wijdere wereld, moeten we investeren in onze veiligheid en de bescherming van onze vrijheid. Als partners in de NAVO en de Europese Unie staan we sterk. Terugkijkend op de lange traditie van dit regiment, valt op hoe bijzonder de weg is die we in Europa hebben afgelegd sinds Waterloo, de Tiendaagse Veldtocht en de beide Wereldoorlogen.
Hoe lang hebben Europese landen – Europese buren – elkaar niet te vuur en te zwaard bestreden? Fransen, Belgen, Duitsers, het waren onze vijanden. Nu zijn het onze bondgenoten en strijdmakkers. Een band die we koesteren en die we nooit meer mogen verbreken.
Ook dát spreken wij vandaag tegen elkaar uit.
Het doet mij bijzonder veel plezier dat binnen uw regiment ook het Cavalerie Ere-Escorte en de Fanfare Bereden Wapens een plek hebben gevonden. De nieuwe standaard is ook úw standaard!
Ik heb het grootste respect voor uw prominente en luisterrijke bijdrage aan belangrijke ceremonies, waaronder Prinsjesdag.
Graag wil ik alle militairen van het Regiment Huzaren Prinses Catharina-Amalia – actief en post-actief – geluk toewensen. Dat deze standaard het symbool mag zijn van uw saamhorigheid en een blijvend teken van het vertrouwen tussen ons, tot in de verre toekomst.
De standaardwacht te voet defileerde voor het eerst met onze nieuwe standaard langs de aangetreden eenheden, onder de tonen van de Huzarenmars.
De standaardwacht te voet defileerde voor het eerst met onze nieuwe standaard langs de aangetreden eenheden, onder de tonen van de Huzarenmars. Op de tribune werd lustig meegezongen! De aangetreden eenheden bleven natuurlijk strak in de houding staan, maar zongen binnensmonds mee. Na het spelen van het Wilhelmus was er een einde gekomen aan een perfect uitgevoerde ceremonie die alle drie elementen van het regiment – tanks, paarden en muziek – trots had kunnen tonen aan de koning, de prinses en alle andere aanwezigen.
Kroonprinses Catharina-Amalia te midden van haar trotse tankregiment.
Een persoonlijk moment van verbinding
De koning en prinses hadden vooraf aangegeven met geledingen van het regiment te willen spreken. Hiervoor waren vertegenwoordiger uit alle rangen samengesteld om aan een ‘paardentafel’, ‘muziektafel’, ’tanktafel’ en ‘regimentstafel’ plaats te nemen. De sfeer was ontspannen en de gesprekken hebben op de gelukkigen uit het regiment diepe indruk gemaakt.
Ontspannen gesprekken na afloop van de plechtige ceremonie met de diverse delegaties.
Broche en strijdkreet
Inmiddels waren de eenheden op de paradeplaats gedirigeerd naar de trap naast het museum. Daar werd een opstelling ingenomen voor een regimentsfoto met de koning en prinses. Even onstond een ludieke situatie toen de regimentscommandant de koning verzocht of er nog een foto met alleen de prinses gemaakt kon worden. De koning nam dit sportief op en verliet grappend de opstelling. De foto met de prinses mag inmiddels iconisch heten en is in talloze publicaties van de in groten getale opgedraafde media te zien geweest.
Aanbieden van de Regimentsbroch.
Na de foto werd een zilveren broche naar model van het regimentsembleem aangeboden aan de prinses. Zij werd meteen daarna nog een keer verrast toen de regimentscommandant luid ‘Catharina!’, inzette, waarop het regiment als uit één keel ‘Amalia!’ riep. De prinses leek zichtbaar verrast, maar kon het gebaar duidelijk waarderen.
De Regimentsbroche.
Aan het einde van de dag waren de actieve tankers van Panzerbataillon 414 verzameld in het museum voor een afsluitende ’tankersborrel’. Onder het genot van een biertje werd nagepraat over de onuitwisbare indruk die de ceremonie en de regimentsfoto op het regiment hadden gemaakt.
Vanaf nu voert ook het Cavalerie Ere-Escorte de kleuren van het nieuwe regiment.
De zware cavalerie is met deze perfect uitgevoerde plechtigheid weer helemaal terug in de Nederlandse krijgsmacht en heeft in elk geval een zeer goede indruk gemaakt. Commandant Landstrijdkrachten gebruikte de ceremonie meteen de dag erna als voorbeeld van een perfect visitekaartje voor de Landmacht. Ook vanuit het Paleis mochten wij welgemeende complimenten ontvangen. Daar mogen we beslist heel trots op zijn!
